четверг, 29 декабря 2011 г.


          
ԱՆՏՈՒԱՆ ԴԸ ՍԵՆՏ
 ԷՔԶՅՈՒՊԵՐԻԻ ԱՂՈԹՔԸ

Աստված ի՛մ,  ես չեմ  խնդրում հրաշքներ և տեսիլքներ: Ես խնդրում եմ ուժ` ամեն օրվա համար: Սովորեցրո՛ւ ինձ փոքրիկ քայլերի արվեստը: Դարձրո՛ւ ինձ հետևողական և պատրաստակամ, որպեսզի օրվա միապաղաղության մեջ , ճիշտ ժամանակին կանգնեմ բացահայտումների և փորձի առջև, որոնք ինձ կհուզեն:
Սովորեցրո՛ւ ինձ ճշգրիտ տնօրինել իմ կյանքի ժամանակը: Ների՛ր ինձ, ներքին ձայն, որպեսզի առանձնացնեմ այն, ինչ պետք է անել առաջին և ապա երկրորդ հերթին:
Խնդրում եմ քեզանից չափավորություն և զսպվածություն, որպեսզի իմ կյանքի ընթացքում, չթչռեմ և չսողամ, այլ կարողանամ ծրագրել իմ օրը` օրվա ընթացքում քանի  անգամ կկարողանամ տեսնել բարձրունքներն ու հեռուները:
Օգնի՛ր ինձ, հասկանալ, որ երազանքները են   կարող օգնել` ո՛չ անցյալի , ո՛չ էլ ապագայի մասին երազանքները: Օգնի՛ր ինձ լինել այստեղ և հիմա, ընդունել այս րոպեն, որպես ամենակարևորն ու գլխավորը:
Պահպանի՛ր ինձ այն միամիտ հավատից, որ այս կյանքում ամեն ինչ պետք է հարթ լինի: Տո՛ւր ինձ հստակ գիտակցություն, որ դժվարությունները, ձախողումները, պարտությունները և անհաջողությունները միայն կյանքի բաղադրիչ մասն են, որոնց շնորհիվ մենք  աճում ենք ու հասունանում:
Հիշեցրո՛ւ ինձ, որ հաճախ սիրտը վիճում է բանականության հետ:
Անհրաժեշտ պահին ուղարկի՛ր ինչ որ մեկին ինձ մոտ ով քաջություն կունենա ասել ինձ ճշմարտությունը, բայց ասել այն սիրելով:
Ես գիտեմ, որ շատ խնդիրներ որոշվում են, երբ ոչինչ չես ձեռնարկում: Այդ դեպքում տո՛ւր ինձ համբերություն: Դու գիտես թե մենք ինչքան շատ ենք սիրում ընկերության կարիք: Թույլ տուր արժանի լինել ճակատգրի ամենահրաշալի և քնքուշ այդ նվերին: Դարձրո՛ւ ինձ մարդ` ունակ թակելու այն դռները, որոնք ամենաներքևում են, պահպանի՛ր ինձ այն վախից, որ ես կարող եմ ինչ որ բան բաց թողնել իմ կյանքում:
Տո՛ւր ինձ ոչ թե այն , ինչ ես խնդրում եմ, այլ այն,  ինչն իսկապես անհրաժեշտ է ինձ: Եվ խնդրում եմ նորից սովորացրու ինձ փոքրիկ քայլերի արվեստը:

Комментариев нет:

Отправить комментарий